Zo, daar ben ik weer. Druk gehad.
Afgelopen woensdag is de verhuiswagen gearriveerd, stipt op tijd, 08.30 uur. Nu nog even wachten op de Franse helpers. 09.00 uur en het kan beginnen. Niet eerst koffie, nee, vol er tegenaan.
Mooi rood is niet lelijk ..
Als een speer de mannen. 3 uur later en alles staat in huis en in de schuren. Wat een enorme hoeveelheid spullen en zooi vergaard een mens. Niet normaal.
Ruud heeft een video gemaakt van een “leeg” huis, en nadat de mannen zijn vertrokken, een vol gepropt huis. Echt leuk, even kijken: https://kerneatred.com/videos-page/
Zoals je ziet heeft Kenzo zich alvast geïnstalleerd, lui varken. Maar je merkt aan hem dat het heftig is, dus ongelooflijk slapen. Welja, wij pakken de boel wel uit, komt goed!
Uhh, 1 probleempje. Onze oranje kast past niet op de 1e verdieping (mijn vide). In Meteren hadden we de kast nog gemeten, geen probleem. Onderweg naar Frankrijk is hij gegroeid, want dit gaat never nooit passen. Maar het is wel mijn oranje kast, voor boeken en zo… Dus, slopen die handel, nou ja, de bovenkant moet eraf. Uren is Ruud bezig geweest, wat een drama. Maar hij staat, zonder bovenkant danwel, kan het schelen, de plafondverlichting schijnt nu direct op de boeken. Dat is veel leuker, toch?!
De donderdag weer aan de slag met het legen van dozen, spullen een plekje geven, naar de dechetterie (Avri). Volvo tot aan zijn strot gevuld met lege verhuisdozen, plastic en weet ik wat nog meer.
Zo langzaam aan krijg je een gevoel van “een thuis” met je eigen spullen.
Ik heb bedacht om op mijn “vide” een plek te creëren waar ik kan Pilatus-sen, dus mijn matje kan uitrollen, boeken bij de hand heb, lekker kan zitten met uitzicht en foto’s. Hoofdzakelijk zwart / wit foto’s, vind ik het mooist. En mama had een behoorlijke verzameling waaruit ik heb kunnen kiezen. Ben nog lang niet klaar, maar dit is in ieder geval mijn bedoeling en een begin.
De ideale wand gevonden, hamer en spijkertjes bij de hand en de “nostalgie” wand komt tot leven.
Uiteindelijk, werkelijk uren later en tussendoor nog een trip naar de dechetterie, ziet mijn vide er al best wel gaaf uit.
By the way: alle vloerkleden van mama liggen nu in ons huis. Klein Perzisch tapijtje op de vide, groot Perzisch tapijt onder onze grote tafel en het crème, dikke, warme vloerkleed ligt in onze slaapkamer. Geweldig.
Inmiddels vrijdag en het houdt niet op, er komt gewoon geen eind aan. Waarom hebben wij zoveel spullen?
Zaterdag en ik ga eerst naar Franse les. Hartstikke leuk. 12.30 uur thuis en eerst Bartjan bellen. Even bijkleppen.
14.00 uur en Mike en Kathinka komen even aan. Ruud en Mike doen “laptop” dingen en Kathinka, Kenzo en moi gaan heerlijk langs het Canal wandelen. Het is prachtig weer, staat wel een koude wind, maar halverwege gaat toch ons vest uit. Wat is dit genieten.
Met blik op ons huis …
Ter afsluiting een omhelzing …
Tot de volgende keer, ik ben het nu zat en ik moet op tijd naar bed, want morgen ga ik onze 4 maanden oude pup ophalen 750 km hier vandaan, pfff, helemaal naar Bourgogne, je moet er iets voor over hebben. Maar, zeg nou zelf, dit is toch een plaatje…
Munghana
